اهمیت نیاز به نوازش در کودکان

نوازش یا به عبارتی دیگر دیده شدن ، یکی از عمیقترین نیازهای روانی انسان است که فقدان آن در کودکی یا بزرگسالی اختلالاتی روانی عمیقی مانند اختلال شخصیت خودشیفته؛ اجتنابی و ضداجتماعی را رقم میزند.

اریک_برن می‌گوید: اگر انسان‌ها نوازش نشوند، مغزشان متلاشی میشود و این کنایه‌ایست از اهمیت نوازش بعنوان غذای روح برای مغز.

نوازش‌میتواند مثبت یا منفی باشد. لبخند زدن، جملات مهرآمیز و … نمونه‌هایی از نوازش مثبت و اخم، مشاجره، انتقاد، نیش و کنایه زدن مواردی از نوازشهای منفی هستند.

این نیاز به اندازه‌ای قویست که بشر همه تلاش خود را بکار میگیرد تا دیگران او را ببینند، تایید کنند، دوست بدارند و تحسین کنند و اگر چنین چیزی اتفاق نیفتد به صورت تعجب آوری برای به دست آوردن دیده شدن به نوازشهای منفی پناه میبرد، بعبارتی، ما حاضریم انتقاد شویم، بازخوردهای منفی بگیریم، زیر سوال برویم و… تا به خودمان ثابت کنیم که دیگران ما را میبینند و به‌ همین دلیل مهم هستیم!

یکی از نمودهای این واکنش روانی در کودکانیست که بخاطر دیده شدن از سمت والدین دائما دست به رفتارهای منفی میزنند و متأسفانه والدین به رفتارهای منفی کودک به سرعت پاسخ میدهند و کودک یاد میگیرد که فقط به این روش میتواند توجه والدین را به دست آورده و نیاز به نوازش خود را تأمین کند.

نوازشها می‌توانند کلامی و غیرکلامی باشند. کلمات مهرآمیز نمونه‌هایی از نوازشهای کلامی هستند و کلمات طرد کننده و توهینها هم نوعی نوازش منفی کلامی هستند؛ برای مثال دقت کنید به خوشحال شدن یک نوجوان در کلاس درس وقتی معلم به دلیل رفتار منفی؛ به او توهین میکند!!!

نیاز به نوازش شدن نیازی طبیعی و همگانی است. ارضای این نیاز، احساس خوب و خواستنی بودن و ارزشمند بودن را تقویت میکند و بستر لازم برای بهبود روابط بین‌فردی و سلامت روان را فراهم میکند، به شرطی که بیاموزیم چگونه نوازشهای مثبت را دریافت کنیم و چگونه دیگران را مورد نوازش مثبت قرار دهیم. به تمام رفتارهای مثبت همسر و فرزندتان دقت کنید و آنها را به زبان بیاورید.